दीपावली

हे दिवे उजळले बघा किती
जणु नयन दिवाळी चे हसती ।
(कविता ऐका)

दीपावलि चे महत्व तैसे
नाताळाचे असते जैसे
म्हणुनि या सणाला साजेसे
स्वागत सगळे जन करताती ।।

शरद ऋतुच्या शुभ आगमनी
दीपावली ही येते सदनी
मुले मुली खोळतात मिळुनि
टिप-या झिम्मा दांडु-विटी ।।

प्रथम दिनी असते धन तेरस
तेवतात हे दीप मधु-सरस
ज्योत तयांची दक्षिण बाजुस
जणु यमराजां आरती करिती ।।

चतुर्दशी नरकाची नंतर
वधिला देवाने नरकासुर
चला विनाशु दुर्गुण सत्वर
तम नाशुनि उजळू ही धरती ।।

तिसरे दिवशी श्री चे पूजन
धन संपत्तिस पूजितात जन
मुले उडविती आनंदानं
फटाके नळे चंद्र-ज्योति ।।

बाल बालिका सगळे जमती
पक्वान्नाचा फन्ना करिती
नवे नवे हे खेळ खेळिती
दिपवाळीच्या नाना गमती ।।

भाउबिजेची मौज वेगळी
नटुनि थटुनि ताई ओवाळी
दादा मग ओवाळणि घाली
पाहुनि तया हसते मग ती ।।

रम्य दिवस हे दीपावलिचे
सुखविति मन जे सर्व जनांचे
माझ्या मनि कविता लिहिण्याचे
विचार म्हणुनि उद्भवती
शरद काळे
उज्जैन,१९५०

आमुचे आजोबा

असे आमुचे आजोबा, असे आमुचे आजोबा
दमा, खोकला, काठी यांची संगत अजून नाही बा । असे आमुचे आजोबा

डोई वर भोवती चांदणे मधे विलसतो चांदोबा
चांदोबाला गिळतो काळा टोपीचा तो बागुलबा । असे आमुचे आजोबा
(कविता ऐका)

हिरवे हिरवे पिंगट डोळे, बघुनि आठवे वाघोबा
चेहेरा सूर्य जणू लखलखता सरळ न बघवे कोणा बा । असे आमुचे आजोबा

खड्या सुराने करिती पूजा गप्प ऐकतो खंडोबा
नैवेद्याची साखर नंतर देती करून खोळंबा । असे आमुचे आजोबा

वयास झाली ऐंशी वर्षे अजुनि आवडे मोरंबा
अचडं बचडं त्यांचं ऐकुनि मुखी हसूचा खुले डबा । असे आमुचे आजोबा

वाघा परि दरडावुन म्हणती असा बोलतो कोल्होबा
म्हणती शुभीला लाडोबा पण मला मात्र कां दांडोबा । असे आमुचे आजोबा

उघड्या अंगी टोपी घालुनि कुठे निघाले आजोबा
वेडा का तू, अनेक कामें म्हणून घाईत आजोबा । असे आमुचे आजोबा

चुके पईचा हिशेब, बेरिज करित काढती जन्म उभा
शाळा अन् मंडई, मंडळी ह्यात गुंगती आजोबा । असे आमुचे आजोबा

अमुचे अपुले पोट चिमुकले, पोट तयांचे पोटोबा
खाण्या पेक्षा स्वत: करुन घालण्यात रमती आजोबा । असे आमुचे आजोबा

अधिका-याचा मान मास्तर पण हाडाचे आजोबा
प्रेमाने शिकविती, छे¡ हाडे कुंबलती आजोबा । असे आमुचे आजोबा

त्यांच्या पुढती आमही वाकता, अश्रु रेटती आजोबा
त्यांचे गुडघे दुखणे लवकर थांबव ना रे हेरंबा । असे आमुचे आजोबा

शरद काळे
टाटानगर
१९७४