गणपती बाप्पा मोरया
लपता कुठे समोर या
यंदा आपण लेट कसे
पायावर बैन्डेज दिसे ।
आला कां चालत पायी
मूषक वाहन कां नाही
चूक मानवा तुझीच रे
वदे गजानन खिन्न स्वरे ।
वाहन उंदिर मज नडला
कसा आज सांगतो तुला
मोदक भोजन सुग्रास
गुंगी आणी हमखास ।
म्हणून मी लोळता जरा
सुरू जाहला ससेमिरा
कुठे शेपटी कानांत
हळूच फिरवी तो दुष्ट ।
शरीरांत रोवली नखें
अजून ही जागा ठणके
अतोनात ऐसे छळुनी
मला म्हणाला तो शकुनी ।
दुखहर्ता पृथ्वी वरती
येई गदा उंदरां वरती
जो उठतो उंदिर धरितो
प्रयोगांत त्यां बळि देतो ।
मूषक मेध प्रभो यज्ञ
कसे मांडती शास्त्रज्ञ
तुझीच त्यांना रे फूस
नृशंस घालती धुडगूस ।
सुपा एव्हढे कान तुझे
मूषक शोक न त्यांत रुजे
असे मांडुनी गा-हाणे
चालुनि आला त्वेषाने।
मीच धरे वर जाणार
उंदरांस उद्धरणार
आशिर्वाद असू द्यावा
कसा बरे मी मागावा ।
मी ही मग अनुकंपेने
थोपटले त्या हाताने
पृथ्वी वर जाउलि पहिला
थोर हुतात्मा तो झाला ।
त्वरित पसरला प्लेग जगी
पडती मानव मृत्यु मुखी
तेंव्हां पासुन मी पाई
मूषक वाहन मज नाही ।
कोणी हे देखिल म्हणती
थोपटण्याची सान कृति
सहज तिच्यातुन जन्मियल्या
प्लेगाच्या पिसवा पहिल्या ।
झाला वक्रतुंड मौन
मी ही लज्जेने लीन ।
Saturday, November 14, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment