व्याख्यान

एक व्याख्याता बडा आला पहा हो बोलण्या
या तुम्ही या सादरे व्याख्यान त्याचे ऐकण्या ।
ऐकुनी जाहीर सूची-पत्र ऐसे लोक ते
सर्व गेले भाषणा कोणी न मागे राहते ।
काय ही चिक्कार गर्दी ऐकणा-यांची उडे
चेंगरोनी जाय कोणी अन् व्यथेने तडफडे ।
पांच मिनिटे लोटता वक्ता उमेदी ने उभा
ऐकण्या अन् लक्ष देण्या स्तब्ध झाली ती सभा ।
लोक हो.............खुंटे पुढे ते हाय कैसे बोलणे
अंग लागे थरथरू होई सुरू धुंडाळणे ।
काय कांही पाहिजे का, काय काही हरपले,
चौकशी चाले पहाता, लोक ही कंटाळले ।
मित्र वक्त्याचा पहा तो जाहला वेगे पुढे
स्फूर्ती नाही रे कुठे वक्ता असा कां बडबडे ।
थांबला नाही मुळी तो मित्र वेगे धांवला
आणि सेकंदात एका रंग-गेही पोचला ।
स्फूर्तिके तू काय येथे बैसली गे रंगूनि
धाव संगे आज माझ्या रंग जाई भंगुनी ।
लोचनी माधुर्य आले ओठ होती वेगळे
सांगण्या आधी कळोनी मूठ दाबी तो बळे ।
लोक हो हल्ला नको आम्हा हवी हो शांतता
शांतता राखाल तेंव्हा भाषणा ची हो कथा ।
सांगती ऐसे दटावूनि जनां ते लोक हो
काय भ्रष्टाचार चाले हा नुरे भू-लोक हो ।
स्फूर्तिका वक्त्या पुढे येऊन जेंव्हां बैसली
आणि जेंव्हां लावली तोंडी तयाने बाटली ।
कौतुके फेकी कटाक्षा,हासुनी वारांगना
स्फूर्ती येवोनी अहा सुरवात होई भाषणा ।
गाजले व्याख्यान त्याचे केव्हढे हो त्या दिनी
वृत्त-पत्री नाव ही आले तयाचे छापुनी ।

शरद काळे
ग्वाल्हेर 1956